ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ

& ΕΙΔΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ι. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Νευρολόγος - ειδικός στον ιατρικό βελονισμό

Πως γίνεται η θεραπεία

Πριν τη θεραπεία με βελονισμό είναι απαραίτητη η λήψη σωστού ιστορικού και η πλήρης ιατρική εξέταση για την αξιολόγηση της κατάστασης του ασθενούς. Ίσως χρειαστούν εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις οι οποίες θα οδηγήσουν στη σωστή και ακριβή διάγνωση. Μόνο τότε μπορεί ο ιατρός να συζητήσει αν ο βελονισμός είναι ενδεδειγμένη και ασφαλής θεραπεία για τον εκάστοτε ασθενή ή αν χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση.

Κάθε θεραπεία βελονισμού γενικά διαρκεί 20 λεπτά και χρειάζονται κατά μέσο όρο 10-12 συνεδρίες για πλήρες θεραπευτικό αποτέλεσμα. Μερικοί ασθενείς χρειάζονται στη συνέχεια κάποιες θεραπείες διατήρησης (μία θεραπεία το μήνα για λίγους μήνες συνήθως) αν και στους περισσότερους το αποτέλεσμα είναι μόνιμο. Οι βελόνες εισέρχονται στο σώμα, στα άκρα ή το πρόσωπο ανάλογα με το θεραπευτικό πρωτόκολλο που επιλέγεται. Γενικά η διαδικασία είναι σχετικά ανώδυνη. Σε κάποια σημεία ίσως παρουσιαστεί ήπιο στιγμιαίο άλγος κατά την είσοδο της βελόνας, το οποίο όμως είναι παροδικό και καλά ανεκτό από την πλειοψηφία των ασθενών.

Τρόπος δράσης

Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική η καλή υγεία είναι αποτέλεσμα της αρμονικής ισορροπίας μεταξύ των δύο άκρων της φυσικής ζωικής δύναμης γνωστής ως chi. Το chi θεωρείται ότι κυκλοφορεί στο σώμα κατά μήκος καθορισμένων οδών, των ισημερινών. Μέσω των 350 σημείων βελονισμού στο σώμα, ο θεραπευτής έχει πρόσβαση στους ισημερινούς αυτούς, ελέγχοντας και ρυθμίζοντας την ενέργεια που ρέει σε αυτούς, ισορροπώντας τη δυσαρμονία που δημιουργεί κάποιο νόσημα και επαναφέροντας τη φυσική ισορροπία.

Στο δυτικό κόσμο και σε άλλα μέρη του κόσμου, ο βελονισμός εξηγείται μέσω των σύγχρονων γνώσεων της νευροφυσιολογίας, της ανατομίας και της παθολογίας. Τα ειδικά σημεία βελονισμού θεωρούνται από τους ιατρούς ως σημεία όπου μπορούμε να έχουμε άμεση πρόσβαση στα νεύρα, στους μύες και στο συνδετικό ιστό. Η δράση των βελονών προκαλεί αύξηση της τοπικής αιμάτωσης των ιστών, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιεί τους ενδογενείς αναλγητικούς μηχανισμούς οδηγώντας στην παραγωγή των φυσικών αναλγητικών του σώματός μας (ενδογενή οπιοειδή).

Το κύριο θεραπευτικό όφελος του βελονισμού επιτυγχάνεται αρχικά μέσω της ενεργοποίησης του περιφερικού νευρικού συστήματος και την μετέπειτα δράση σε κεντρικότερο επίπεδο (νωτιαίο μυελό και εγκέφαλο). Η είσοδος της βελόνας προκαλεί μια τοπική αντίδραση (τοπική δράση) μέσω αντίδρομων αξονικών αντανακλαστικών, προκαλώντας την απελευθέρωση νευροπεπτιδίων και αυξάνοντας τη τοπική αιματική ροή. Ταυτόχρονα, στο νωτιαίο μυελό και στον εγκέφαλο εκκρίνονται οπιοειδή πεπτίδια (ενδογενή αναλγητικά) και ειδικοί νευροδιαβιβαστές (κυρίως σεροτονίνη) που ολοκληρώνουν και ενισχύουν τη τοπική δράση του βελονισμού (περιοχική και κεντρική δράση).

Υπάρχουν ακόμα άγνωστες δράσεις του βελονισμού στο κεντρικό νευρικό σύστημα που χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση. Απεικονιστικές μελέτες με λειτουργική μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (functional MRI) και με τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET) αποδεικνύουν ότι στις συνεδρίες βελονισμού ενεργοποιούνται διάφορα κέντρα του εγκεφάλου, κυρίως αυτά που συμμετέχουν στον έλεγχο του πόνου όπως είναι το μεταιχμιακό σύστημα. Αυτή η ενεργοποίηση φαίνεται να διαφέρει από αυτή που παρατηρείται με απλό και τυχαίο ερεθισμό του δέρματος με βελόνες και δείχνει να επηρεάζεται από τους συγκεκριμένους χειρισμούς του βελονισμού.